LECZENIE METODĄ ABRAZJI POWIETRZNEJ

Autorką artykułu jest:

lek. dent. Lidia Warda
Gabinet Stomatologiczny „Lident”
Warszawa ul. Wernyhory 36/1
www.lident.pl

Celem nowych metod wprowadzanych do praktyki stomatologicznej jest poprawa komfortu pacjenta oraz eliminacja bólu podczas zabiegu. Jedną z tych technik jest opracowywanie twardych tkanek zębów metodą abrazji powietrznej.

Często nie ma nawet potrzeby znieczulania pacjenta, ponieważ strumień tlenku glinu, wychodzący pod ciśnieniem z dyszy urządzenia, zamyka światło kanalików zębinowych na powierzchni preparowanej zębiny, co w konsekwencji eliminuje doznania bólowe. Dodatkową zaletą tej metody jest większa precyzja i oszczędność przy opracowywaniu twardych tkanek zęba oraz brak mikropęknięć szkliwa powstających na skutek wibracji podczas pracy tradycyjnymi metodami.

Urządzenia do abrazji powietrznej oprócz oszczędnego i bezbolesnego usuwania próchniczych tkanek zęba służą nam również do precyzyjnej preparacji bruzd przed lakowaniem, do usuwania starych wypełnień oraz przebarwień i innych defektów szkliwa. Wielu pacjentów, który boją się znieczuleń miejscowych uznaje tę metodę za rewelacyjną, zwłaszcza po preparacji tak wrażliwych miejsc jak szyjki zębowe. Abrazja powietrzna jest pomocna również w protetyce (usuwanie cementów z wnętrza koron, zwiększanie retencji koron, mostów, wkładów i nakładów przed cementowaniem, oczyszczanie powierzchni zębów przed zacementowaniem stałych uzupełnień protetycznych, preparowanie powierzchni porcelany i odkrytego metalu podczas naprawiania uzupełnień porcelanowych w ustach pacjenta), oraz w ortodoncji ( zwiększanie retencji przyklejanych elementów ortodontycznych, usuwanie i oczyszczanie zamków przed ponownym ich przyklejeniem). Urządzenia te mogą mieć również zastosowanie do dokładnego oczyszczania powierzchni zębów z osadu, co jest możliwe po zamianie proszku tlenku glinu na wodorowęglan sodowy.

Używany do preparacji tkanek zębowych tlenek glinu jest substancją w pełni biokompatybilną, nieaktywną chemicznie, nierozpuszczalną w płynach ustrojowych. W stomatologii znany jest on od dawna jako składnik cementów krzemowych, glasjonomerowych, stosowany jest również w protetyce stomatologicznej i implantologii. Do usuwania zmienionych próchniczo tkanek zęba używamy ścierniwa 50-cio i 90-cio mikronowego regulując powierzchnię i moc preparacji odpowiednia wielkością dysz i odległością dyszy od opracowywanej powierzchni zęba bez bezpośredniego jej dotykania. Proszek wydostaje się z końcówki wraz ze sprężonym powietrzem pod ciśnieniem 10 – 11 bar przez czas około jednej sekundy, po czym następuje faza chłodzenia. Dzięki takiej cyklicznej pracy nie dochodzi do przegrzania tkanek i związanym z tym zapaleniem miazgi. Dodatkową zaletą używanego przez nas ścierniwa o gradacji 50 i 90 mikronów jest to, że cząsteczki jego nie unoszą się w powietrzu opadając szybko na podłoże, dzięki czemu unikamy zapylenia otoczenia (w przeciwieństwie do używanego czasem do tego celu proszku o gradacji 27 mikronów).

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do użycia abrazji powietrznej jest astma oskrzelowa pacjenta, gdyż tlenek glinu drażniąc mechanicznie drogi oddechowe może indukować skurcz oskrzeli.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom wielu pacjentów – bezbolesnego i bezwiertłowego opracowywania ubytków – eliminujemy stres i strach przed następna wizytą, dzięki czemu możemy pomagać ludziom, którzy nigdy nie zdobyliby się na leczenie zębów tradycyjnymi metodami.

Lident Gabinet Stomatologiczny dr Lidia Warda

Warszawa, ul. Wernyhory 36 lok.1

22 651-97-97